Ekki bara kirkjan.

Það er ekki bara innan kirkjunnar sem þöggun hefur átt sér stað í kynferðisafbrotamálum. Allt þjóðfélagið er núna fyrst að læra að taka á svona málum. En það afsakar ekki þöggunina innan kirkjunnar. Ég vildi óska að þessar konur fengju allar viðurkenningu á réttmætum ásökunum sínum. En engin er bættari með því að hengja einhverja í gálga..Því síður að fá tugi milljóna í peningum! Ég gæti trúað að besta líðanin eftir viðurkenningu á réttmæti orða sinna..væri FYRIRGEFNING. Að fyrirgefa þeim sem hefur orðið á í "messunni"

Sár yfir að hafa varið föður sinn

Athugasemdir

[Marta B Helgadóttir, 11.6.2011 kl. 17:20]

Mikið er ég sammála.

Kirkjan þarf að biðja þessar konur fyrirgefningar á mistökum sínum. Og vonandi verður þetta svo til þess að betur verði staðið að svona málum héreftir.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 11.6.2011 kl. 17:41]

Silla mín, ég átti eitt sinn tal við mann sem hafði verið á Breyðavíkur-heimilinu á sínum yngri árum, tjáði hann mér sína skoðun á þessum málum og sagði að engir peningar eða fyrirgefningarbeyðnir læknuðu þau sár sem hann hefði orðið fyrir, en allt í lagi væri að byðjast fyrirgefningar, en verst þótti honum að hafa aldrei fengið tækifæri til náms eða fengið viðurkenningu hjá samferðafólkinu sínu.

Þetta samtal okkar situr í mér, vegna fordómanna sem koma þarna fram.

Ég vona að allt það fólk sem  þola hefur þurft ofbeldi, í hvaða formi sem þau eru, fái uppreisn æru og að við verðum betur á varðbergi hér eftir.

Knús í helgina ykkar kæru vinir.

[Bergljót Gunnarsdóttir, 18.6.2011 kl. 15:47]

Ég er sammála þér Silla.

En fyrirgefning er ekki að einhver segi "fyrirgefðu". Fyrirgefning er að geta fyrirgefið þeim sem gert hefur á hluta manns, og það af heilum hug, svo einfalt er það og flókið í senn.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 18.6.2011 kl. 22:19]

Það er svo satt Beggó mín, við þurfum að geta fyrirgefið